14 november 2014, Bomenplanten

Op vrijdag 14 november a.s. zijn op het landgoed "Kotmans" in Winterswijk-Miste weer 2 bomen geplant aan het Schrieverspad.
Dat is gebeurd om 14.00 uur.
Elk jaar worden door een speciale commissie, namens De Dialectkring Achterhook en Liemers, enkele personen en/of instanties eervol genomineerd om daar een boom te planten.
Ze moeten zich in het verleden of in de huidige tijd hebben ingezet voor het behoud en het cultiveren van de streektaal.
Dit jaar is een boom geplant door:
de heer J. Hekkelman uit Gorssel en de heer F.J. Kolkman uit Gelselaar

Het Schrieverspad is inmiddels uitgegroeid tot 'n fraaie laan met ruim 50 verschillende bomen.
Na afloop hebben de boomplanters zich gepresenteerd op een bijeenkomst voor genodigden bij café-restaurant "Den Tappen" in Winterswijk-Miste.

Op vri'jdag 14 november a.s. bunt op landgood “Kotmans” in Miste onder Wenters waer twee beume eplant an het Schrieverspad.
Dat is gebeurd umme 14.00 uur.
Ieder jaor wordt deur ne speciale commissie, namens De Dialectkring Achterhook en Liemers, een paar leu of organisaties eervol enominaerd umme daor ne boom te planten.
Ze mot zich in het verleden of teggenswaordig in ezat hebben veur het behold van de streektaal.
Dit jaor is d’r ne boom eplant deur:
de heer J. Hekkelman oet Gorssel en de heer F.J. Kolkman oet Gelselaar.

Het Schrieverspad is inmiddels oet egreupresentaert jd töt ne hele mooie laan met roem 50 verschillende beume.
Nao afloop hebben de beumeplanters zich presentaerd op ne bi'jeenkomst veur geneugden bi'j café-restaurant “Den Tappen“ in Miste onder Wenters.

Joop Hekkelman was de eerste spreker.

De lu dee-t mien heel good kent weet da-k mangs zo mien eigen gedachten hebbe aover onderscheidingen. Wellicht kiekt ze der dan ok van op da-k vandage met trots mien eigen boom in de grond heb ezet. Ik kan oelu zeggen da-k bliej bun met de waardering dee-k ervare, veural umdat ’t uut ’n hook kump van de lu waor dat wark deels samen met wordt edaon. Dat vin ik biezunder en dat brech extra weerde an.   

Ton ‘k de vraoge krege van Gerard Uwland wat veur ’n boom ’t worden mos hoven ik neet lange nao te denken. Dat mos ‘n gewone beuk worden. Volgens mien vrouw was dat ok logisch umda-k ‘t vake schien te hebben aover de degelijkheid en de stoerheid van de beuk. Maor der is meer.

Volgens de Keltisch bomenkalender steet de beuk veur creëren, welke boom past dan better ’t schrieven van verhalen. ‘t Is ok ’n boom den effen tied neudig hef um an te gaon, hee kik zeg maor eers effen de katte uut de boom, (bie de beumkes naost ‘m), eer-t e zich helemaole thuusveult. Daor herken ik mien ok wel in. In ’n nieje umgeving eers maor ’s effen rondkieken um te zeen wat zich daor afspölt en dan, as ‘ t good lik en past, blaos ik mien toontjen met. En wat ’t verhalen schrieven betreft, dat is nog nooit in enen keer in odder ewes, dat schrieven schrappen is breng ik dagelijks in praktijk, ok dat hef tied neudig um wat te worden.
In mien umgeving waren der nogal wat lu dee miej vrogen waorumme ok gin rooie beuk ging potten. Ok dat is ’n symbolische keuze kan-k oe zeggen, umdat de gewone greune beuk in zien verschieningsvorm onlosmakelijk met zien umgeving is verbonden, in mien belaeving meer dan met ’n solitaire, afwiekende kleur. Al is daor op zichzelf natuurlijk helemaole niks met mis.
(Da-s belangriek um derbie te vermelden want eer a-j ’t weet belande wiej in ’n zwarte pieten discussie aover ’t Schrieverspad, en dat zol jammer waen en is zeker neet mien bedoling.)  

Ik haope dat mien beuk getuge mag waen van nog jaorenlang Moespötte maken, van verhalen schrieven en schrieversbiejeenkomsten biej Kots um better van te worden, en van bokenwaeken dee ’t Achterhookse literaire product onder de andacht holdt.
En ik haope dat alle beume an ’t Schrieverspad temee aoverende blieft as de orkaan Boezewind deur nen Achterhook an ’t joechteren geet.
Dat zee dan met de köppe tegen mekare zwoekst van plezeer en ’t jonge Achterhookse volk enthousiast metkriegt veur de taal van de streek. Wat zu-w dan aover ’n jaor of wat ‘n onmundigen schik hebben, a-w weer ’s bie mekare komt um de tostand van onzen taal naoder te bekieken.

Frits Kolkman was de tweede spreker.

Veurda-k wat vertelle aover mi’jzelf en aover miene grote leefde, mien dorp Gelster, wil ik op disse grond aerst wat zeggen aover miene verbondenheid met Wenterswiek.
In Wenterswiek bezoche ik de landbouwwinterschole. In het kader daorvan leep ik een zommer stage bi’j een boer in Corle. Op een maondagmorgen mos ik daor met nen aolen Belg veur de heuiharke de aovergebleven haver-aoren opharken. Op een bepaold moment schrok ik me ne schok wakker, umdat ik as gevolg van de zgn. ‘maondagzeekte’ tussen ’t paerd en de machine was evallen........het paerd had zich vaste lopen tussen de bene van een bokpaol van ’t electrisch en ston stokstief stille.
Later kwam ik nog vake in Wenterswiek in ’t Woold bi’j mien breur en de vrouwe.

Gelster is miene grote leefde. Daor bun-k geboorne en daor wonne ik altied nog in mien oldershoes. In ’t dorp bun ik bi’j heel völle dinge betrokken ewes, maor miene grötste lefebri’je was toch het toneel, eerst allene as spöller, later dee ik ok de regie. Ok wodden ik vake evraogd veur ’t maken van gelaegenheidsgedichten vuur feesten e.d. dee de leu dan zelf wollen vuurdraegen, maor daor zag ik gin heil meer in, want ’t wark wa-k daor met hadde, kwam met de vuurdracht nooit oet de varve, naor mien zin.
Daorumme begon ik te schrieven van ‘oet de kökken’  en zo vervolgens wieter van hoes.
Hierbi’j was ok de natuur ne passie van mi’j.
Het vuurdraegen van ’t wark wa-k dan maken, von ik ne oetdaging en daor he-k duur den Achterhook, Twente en Salland met op etraenne.
Op verzeuk van Gelsters Belang, dat in 2007 zien tachtigjeurig bestaon vieren, he-k een groot gedicht aover Gelster emaakt. Dat is ton hoes an hoes verspreid. In dat gedicht laot ik het karketöörntje spitsvondig um zich hen kieken aover ’t kleine Gelster, zo dichte bi’j de Twenterand en hop ik o.a. dat ’t arfgood en de cultuur wodt bewaard en ok dat alle belang eigenlijk ieders belang is.
Op verzeuk he-k in 2013 in Gorssel met edaone met een dialectgedicht an de gedichtenroute, gecomplementaerd met schilderi’jen, met as onderwarp ‘De Iesssel’.
Dat gedicht, ‘Oh Iessel’, he-k ok nog vuur edraegen.

Gijs Jolink heeld een vurig betoog aover bevordering van de streektaal.

Tante Rikies onmundig mooi verhalenbook is verkriegbaor in onze winkel.

De foto's kö'j bekieken in 't fotoalbum