07 november 2015, Bomenplanten
Zaoterdagmeddag 7 november 2015 kwammen ne 30 leu bi-j mekare bi-j ‘n “Tappen” in Miste onder Wenters, waoronder Netty Hengeveld oet Eibargen en Hans Hinkamp oet Lechtenvoorde.
Disse beiden mochten dit jaor ne boom an ’t Schrieverspad planten, ummedat ze zich in inzet de streekspraoke in laeven te hollen.
Naodat landgoodeigenaar Henk Berenschot ’n kort welkomswoord sprak, kon Netty Hengeveld ne kwetsenboom planten en Hans Hinkamp ne greunen beuke den inmiddels in harfstkleuren was.
Zo staot ter noe 60 verschillende beume an het pad.
Ton ’t hele gezelschap terugge was bi-j “’n Tappen” vertellen de veurzitter van de Dialectkring Achterhook en Liemers, Diana Abbink, in ’t kort iets ovver ’t ontstaon van ’t Schrieverspad, ’n idee van afgelopen zommer ovverleden Henk Krosenbrink. Ok laezen ze ’n eigen gedicht veur, dat de sfeer van de zommerse Kotmansaovende mooi weer gaf.
Minus Jentink vertellen e.e.a. ovver de jury, dee besteet oet afgevaardigden van het Erfgoedcentrum Achterhook en Liemers, de Dialectkring Achterhook en Liemers en ’t landgood “Kotmans”.
Daornao bleven de leu nog ’n zetken geneugelijk bi-j mekare en konnen der beuke ekoch worden. Ruud en Ineke hadden weer een taofel met een heel assortiment streekbeuke in ericht.
Kwetsen
De zommer is zowat veurbi’j,
maor mek mi’j
op ’t letste
nog ene kere bli’j
met ’t allerbeste:
kwetsen.
As ik in een kwetse biet’
dan pruuf ik miene kindertied
bi’j opa, oma, op de boerderi’j.
De welt was toen zo groot nog niet
en narges wa-k zo vri’j,
zo onbevangen bli’j.
Wi’j raapten kwetsen van de grond
en stopten ze zo in de mond.
Der was zat, der was genog;
wi’j atten onze buukskes rond.
Geluk hing in de locht:
veur gekwetst waen was ’t nog te vrog.
Kwetsen, zo of
deur ekokt met kwetsensap,
uut ’t vuusken of bi’j
de gaele pap (met een gael vluusken),
in de pannenkoeke of gedreugd,
’t is alles zute, wat mi’j heugt.
En is ’t laeven minder zute,
kost vedan gaon völle meuite,
word ik met de nekke an ekekken
of kan-k met mi’jzelf niet uut de vute?
Dan bedenk ik mi’j -met vlekken -da-k toch had motten wecken.
Bekommen van de verbazing da-k een boom mocht planten an ’t Schrieverspad, wist ik gelieke wat veur ‘n boom ’t mos worden: een kwetsenboom.
A-k kwetsen ette, dan bun-k inens waer in miene jonge jaoren: in de tied van verlangen. Zo verlangen ik veurganger te worden, want ik vulen mi’j stark verbonden met God.
An de andere kante slot mien belaeving an bi’j de Saksische Spiritualiteit: de verbondenheid met de natuur en ’t veurgeslacht.
De streektaal is veur mi’j zo’n zute kwetse, die mi’j steeds waer terugge brech naor de basis, van waoruut ik veuruut kieke: de liefde en ’t verlangen.
Bedankt Dialectkring, veur dizzen mooien boom!
Netty Hengeveld
De foto's kö'j bekieken in 't fotoalbum