Riek Krosenbrink-Naves

Winter

Winterse biezen
met raenge en snee.
De gladheid van waege
breg ongemak mee.

De kortere dage,
’t wordt amperan lech.
De pannen dee röttelt
en zeukt zich ne weg.

En alsmaor dee biezen,
’t is net of ze lacht.
Zee laot uns no wetten:
de natuur hef de macht.

Riek Krosenbrink-Naves.

Bange

“Opoe, bu’j der nog?”
“Ja, wat zol dat dan?”
“O, niks, as der is hunde komt.”
“Maor dee doot toch niks.”
“Nae, maor ze blökt zo hard
en ze komt zo dichtebi’j.
Misschien wilt ze mi’j wal bieten.”
“Nae heur, zee doot ow niks,
ze wilt allene met ow spöllen.
Dan mo’j ze effen plekken,
zee bunt dan raozend bli’j.”
“Maor opoe, at ze dan is . . . . ?”
“Neet bange waen, mien daerntjen.”

Riek Krosenbrink-Naves